Zarówno w orzecznictwie jak i w debacie publicznej gorąco dyskutowane są kwestie prawne dotyczące produktów i usług finansowych. Problematyka ta jest również podejmowana przez Trybunał Sprawiedliwości UE, który wyznacza kierunki interpretacji przepisów unijnych co wprost przekłada się na orzecznictwo sądów państw członkowskich, w tym sądy polskie. Rzecznik Finansowy dostrzegając istotność powyższych interpretacji dla spraw klientów podmiotów rynku finansowego dokonał analizy orzeczeń TSUE zapadłych w 2020 r.
Pełna treść Analizy – kliknij link
– Śledzenie i analiza orzecznictwa TSUE mają istotne znaczenie, ze względu na charakter prawny tych wyroków oraz reguły ich obowiązywania. Trybunał bardzo często podkreśla wiodącą rolę sądu krajowego w sprawach dotyczących konsumentów. Zdaniem sędziów TSUE nierówność między konsumentem a przedsiębiorcą może zostać zrównoważona jedynie przez aktywną interwencję podmiotu trzeciego, niezależnego od stron umowy, którym jest polski sąd. Dobrym przykładem jest wyrok w sprawie Kancelaria Medius, C‑495/19. Podkreślono w nim, że to sąd ma obowiązek dokonywania wykładni zgodnej z prawem Unii przepisów krajowych – podkreśla dr hab. Mariusz Jerzy Golecki, prof. UŁ, Rzecznik Finansowy.
Zdaniem Rzecznika Finansowego spośród podejmowanych zagadnień w orzecznictwie TSUE w roku 2020 podkreślenia wymagają dwie kwestie. Po pierwsze, problem skutków nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (określanych w polskim prawie jako niedozwolone postanowienia umowne lub klauzule abuzywne), zwłaszcza w umowach kredytu denominowanego oraz indeksowanego w walucie obcej. Po drugie, zagadnienie kosztów kredytu ponoszonych przez konsumenta.
Uwzględniając krajowy kontekst prawny każdej z tych spraw, będących częścią niniejszego opracowania, należy zauważyć, że stanowisko Trybunału dotyczy zawsze wykładni prawa Unii i tym samym ta wykładnia powinna być wiążąca przy orzekaniu przez polskie sądy na podstawie polskich przepisów.